شاعری زاده شد
تابستان خوانده ها/ یادداشت 104م
*
چه ها که نخواهندم گفت/ اگر بدانند بر سر این دو پاره شعر/ چه مایه عمر نهادم...
لورین نی دِکِر(1970-1903)، شاعر آمریکایی
*
پیچیده در کتان ماه/ حمید نعمت اللهی . - تهران: انتشارات لوح فکر، 1395
تلفن ناشر: 77922056
*
حمید نعمت اللهی(1326) ساکن کرج که در این سروده های بیشتر دو سه سطری، تصویرگری است به واگویه ی نوستالژیک هستی پیرامون، به روایت هایی اتوبیوگرافیک می رسد. تکرار، تحیر، مرگ و حسرت افق های نیامده بر بوطیقای او باریده اند... سروده ها بین هایکو و کاریکلماتور بال می زنند:
ستارگان. چشمان شاعران سر بریده اند
در خاک های سرخ غروب
که گاه به گاه در نسیم می شکفند. / ص. 52
یا:
آه کاش
به دریا می رفتم
کنار نهنگان عظیم.(از دفتر خاطرات ماهی گِلخوار)/ ص. 78
شاعر سراسیمه اما از پا نیفتاده، در پی چه می گردد؟
در انباره ی سوزان واژگان او عمر رفته، روبوت های اداری و بلاهت چیره بر جان، چهره می نمایند. بی حضور رخش، اما اسب، چه جایگاه استوره وانهاده ای دارد:
اسب بی جلال(67)، اسب بی شیهه(همان جا)، اسب های عصیانی من(64)، اسبان سر به زیر نجیب(49)
حمید دفترش را چنین می آغازد:
برای ترانه و نرگس عزیزم...
و خطاب به نسرین عزیزش آورده:
بدون پیشانی تو
سمت من کجاست؟/ ص. 116
اکثر سروده ها پیشکشی هستند:
به محمود دولت آبادی، امیر حسین آریان پور، اکبر رادی، استاد حسین علیزاده، "به رفیق مهربان حسن اصغری"، شاهرخ مسکوب و...
تقدیم به کارگران ساختمانی افغان.
نوشته را با برش دیگری از این کتاب به پایان می برم:
به استاد گرانمایه، شجریان عزیز، صدای مردم ایران:
گلوی تنگ دره را مگر صدای تو بگشاید
صدای ما در این گریوه زندانی ست./ ص. 184
*
هاشم حسینی
بامداد پنج شنبه
57- تابستان 96
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و ششم مرداد ۱۳۹۶ ساعت 14:21 توسط هاشم حسینی
|