A Bakhtiyarian author
کارنامه ی پربارِ یک بختیاریِ زاده ی هفتکل
علی یار زارعی(۱۳۲۴، هفتکل) به عنوان ادیبی خستگی ناپذیر(دستِ کم ۶۰ سال فعالیت فرهنگی/ نمایشی/ادبی)، ابعادِ متنوع و موثری از یک شخصیت پویا را داراست: آموزشگر، شاعر، نویسنده، پژوهشگر، مجری رادیویی و دیگر چه؟ بابای چهار فرزند موفق.
خود او نوشته:
"...در آغاز استخراج نفت در هفتکل، جویندگان کار از گوشه و کنار کشور به این منطقه آمدند. پدر من هم در همین سال ها از روستایی در لنجان اصفهان به هفتکل آمد و در شرکت نفت آن زمان مشغول به کار شد و چندی بعد با مادرم که او نیز پدر و مادرش از روستای دیگری در لنجان اصفهان به رامهرمز آمده بودند، با هم ازدواج کردند که من دومین ثمره ی این وصلت بودم..." از پیشگفتار کتاب محله ی جاروکارا
بهارخوانده ها/ ۱۶۶
Book Review 166
معرفی ۹(نُه) کتابِ چاپ شده ی استاد علی یار زارعی:
۱. اسیر، ۲. کلل کوسه، ۳. آرامستان لهستانی ها، ۴. مومیایی ِ هرمز اردشیر، ۵. هفتکل، شهرِ هفت نشانه، ۶. محله ی جاروکارا، ۷. بی بی شاه پسند ، ۸. چینووی، ۹. چابکسوار.
شماره ی تلفن جهت سفارش کتاب:
۰۹۱۶۳۰۵۵۳۶۱
کتاب دهم او با نامِ "شیرکُش(شرحِ زندگی اسدخان بختیاری)" هم آماده ی چاپ است.
صناعت داستان نویسی او دارای دو مشخصه است: تخیّلی صِرف(fictional) و تاریخی. در داستان های کوتاهش، واقعگرایی خطی نمودی چشمگیر دارد. خلاقیت های تحسین برانگیز او در بازآفرینی رویدادهای تاریخی مانند سرگردانی مردم لهستان در جنگ های تحمیلی(آرامستان لهستانی ها)، زندگی شیرزنی بختیاری که نقش فراموش نشدنی در فرهنگ این خطّه داشته("بی بی شاه پسند، دختر علی صالح خان بختیاروند، همسر جعفر قلی خان دورکی و مادر حسین قلی خان ایلخانی...بختیاری ها برای رعایت ادب و احترام، او را بی بی بزرگ یا به اصطلاح بختیاری بی بی گپه نامیدند."
به نقل از خسرو خان سردار ظفر) و یا گزارش از شهر مدفون در زیر اهواز کنونی با عنوانِ "مومیایی هرمز اردشیر" نمایان است.
استاد زارعی دستی توانا در شعر هم داشته است. او که پیشینه ی دیرینه ای در سرایش غزل - در گویش بختیاری و زبان پارسی دارد، شعر برایش پناهگاه معنوی و معنای باورمندی برای هستی است...امید آن که دفتر سروده هایش هم به زودی به زیور طبع درآید.
دو بیت از یک غزل دلنشین او به گویش بختیاری منطقه ی جانکی- هفتکلی:
دلی که عاشقه، دی غم نداره♡ و دنیا هیچی او دی کم نداره♡
دل عاشق چی او ئی صاف و پاکه♡ غبار غصه و ماتم نداره♡
دلی که نید عاشق، گوشت و خینه♡ چی زخمیه که هیچ مَلهَم نداره...
بی شک، خوانندگان ادبیات مردمی و خوزیان(به ویژه هفتکلی های فرهیخته و با معرفت) که میراث گرانقدر استان خود و خادمان آن را ارزشمند می دانند، عنایت سپاس آمیزی را معطوف استاد علی یار زارعی خواهند کرد. علاقه مندان داستان، پژوهشگرانِ تاریخ و محققان خوزستان شناسی جایگاه ستودنی او را نادیده نخواهند گرفت./ هاشم حسینی،
چهارشنبه، سی و هفتمین روز بهار ۱۴۰۲
Wed. , April 26th, 2023