...

در گوشه های تنهاییِ لبان دلدارم
بی شمار
بیدار باش
شعر پنهانند

بی مانندِ یک پرنده
پریده
سر به هوا
از شاخه ای شکسته
به سویِ دوردستِ ستاره
در راستایِ آن سر به مُهر
بوسه
می تپد بی قرارم
دل
هوای تو را دارم
جانم به کف
ره می سپارم.../ عاشقانه های بی تاریخ