این صدای ملکوت است.
با تمام جان بشنو!
از خود درآ! 
رایحه ی خدایی را که گم کرده ای به درون جان ببر!
دور از داد و ستد، سود، ناوابسته به قدرت بردگی،
 وارسته از هر گونه سر سپردگی به بت های روبوت وار صدر نشین،
 خدای خود را به تماشا بنشین!
آن چنان که حلاج " آن یار کز او گشت سر دار بلند"*
فریاد برآورد: "انا الحق!"

تو خود حجاب خودی ای عزیز!
از میان برخیز...
که سعادت لذت گذرا و آب و رنگ ناپایدار نیست...
"الهی! [اگر]
 ما از غافلانیم نه از کافرانیم، 
نگاهدار تا پریشان نشویم و
 در راه آر تا سرگردان نشویم.
الهی پسندیدگان تو را به تو جستند و به تو پیوستند، ناپسندیدگان تو را به خود جستند و بگسستند.**

راستی، اگر ایمان / ایدئولوژی در ما عشق، خدای رحمان و رحیم نیافریند تا انسان ها را دوست بداریم و آن ها را شادمان و در آرامش بخواهیم، به چه درد می خورد؟ آیا دام چاله ای نیست از سوی قدرت اهریمنی تمامیت خواه تا ما را بازیچه ی منافع خود قرار دهد؟
خوشا هشدار آسمانی ناصر خسرو که فرمود:
"خلق یک سره نهال خدایند/ هیچ نه برکَن زین نهال و نه بشکن..."

* حافظ
**خواجه عبداله انصاری
💌
هاشم حسینی:
آدینه ی ابری کرج، نوزدهمین روز حضور بهار ایرانی ۱۴۰۱
April 08th, 2022