اندوه یا شادی
....اندوه ات را بخندان!
✍️💌🥰
از پاییز خوانده ها/ ۱۴۱ Fall Press Review 141
تقدیم به نازنین دختری که بابا از ناپیدا، چشم انتظار گُلخندش از ته دل، او را به تماشاست.... 🌷🌞🌹
به باور من اندوه ره آورد اهریمن است. ناخواسته و ناخودآگاه در تار و پود جان ما ریشه می دواند: به یاد کودکیِ شیرینمان دچار نوستالوژی می شویم؛ دور از زادگاه و میهن، دل امان می گیرد و حتا اشک می ریزیم. عزیزی را در بهت و ناباوری از دست می دهیم، به ماتم می نشینیم و به یاَس می رسیم... پس ناچار اندوه در کمین ماست. اما در کنار این کلیدِ سیاه غم، کلید سپید شادی هم قرار دارد. انگشتان اعجازآفرین پیانیست/نوازنده است که از آمیزه ی این دو، شاهکارهایی از آرامش، اندیشه و امید را نثار بشریت می کند. از این روبر، مبنای یک جهان بینی راست اندیش، واقع گرا و متعهد در قبال حفظ کرامت انسانی(همان آموزه حکیم توس، فردوسی که در شاهنامه ی اصل، از هیچ دین خاصی دفاع و طرفداری نمی کند و می سراید: همه مردمی باید آیین تو/ همه رادی و راستی، دین تو)، می کوشیم بر سکوی سکون اندوه، طرحی نو دراندازیم برای جهانی دور از جنگِ اندوه زا، تا دل ها را شاد و جان ها را به سهم هر چند اندک خود خوشبخت سازیم. استاد جلال همایی، شاعر و پژوهنده ی نامیرا در یک سروده ی نغز آورده:
...شادی ندارد آن که ندارد به دل غمی...
خانم توران میرهادی، دانشمند بی نظیر، استاد نواندیش در تربیت نوین و ادبیات کودک فرموده: مادرم دیتریش،پس از مرگ بابا، می گفت: اندوه بزرگ ات را به کاری بزرگ تبدیل کن!
از خوانش روزنامه ها، دو نوشتار خواندنی و آموزنده، ستایش مرا بر انگیخته است:
نیلوفر ذوالفقاری در معرفی کتاب به چاپ دوم رسیده ی نازنین متین نیا: "موهایم را دوباره خواهم بافت" و گفت و گو با او، نوشته که کتاب حدیث نفس "نازنین"، در فهرست پرفروش های کتاب، به چاپ دوم رسیده است... این روایت شخصی و خصوصی از مبارزه ی پیروزمند علیه سرطان و شکست، یاَس آمیخته به زجر و غم، اشک شوق به چشم می خورد...>>روزنامه ی همشهری، پنجشنبه، یازدهم آذر ۱۴۰۰، ص. ۹/ کتابخانه
در صفحه ی ۵/ورزشی روزنامه ی اعتماد، پنجشنبه یازدهم آذر ۱۴۰۰، مرضیه حسین خانی، در ستون "چهره"، به معرفی آلکسیا پوتیاس ۲۷ ساله ی اهل اسپانیا، هافبک بارسلونا پرداخته که در هدایت تیم به قهرمانی اروپا توپ طلا را دریافت کرده است... سخنرانی تکان دهنده ی او هنگام دریافت توپ طلا تکان دهنده بوده است: "موفقیتم را و افتخار تیم امان را مدیون پدر فقیدم ژائومه می دانم که در ۱۸ سالگی، او را غافلگیرانه از دست دادم... بابا! امیدوارم به دخترت افتخار کنی..." آری رسالت انسان آزاد، رهایی از اندوه و اهدای شادی به بشریت است.../ هاشم حسینی، شنبه، ۱۸ روز مانده تا رفتن پاییز پندآمیز... December 04th, 2021