To be a Bakhtiyari or not
...
اهمیت بختیاری بودن/ ماندن
گر ایران زمین بختیاری نداشت♡بر آنم که از بخت یاری نداشت
نمی خواهم در باره ی خاستگاه تاریخی بختیاری ها دوباره گویی کنم. به تخت جمشید بروید و ردِ زنده ی آن ها را ببنید. کلاه های افتخارشان، روسری رنگارنگِ زنان اشان را می بینید؟ نغمه های زندگی را در صدای آ بهمن، خنیاگر نامیرای ایل فاتح و تار و پود سازها بشنویم... برآنم تنها به اشاره، اهمیت این فرهنگ پربار را بازگویم و هشدار دهم که نگذارید این فرهنگ وسیله ی بهره کشی ها شود... درخت پربار بی محافظ هدف سنگ سوداگران است... چرا سر اوستن لایارد(۱۸۱۷- ۱۸۹۴، دیپلمات، باستان شناس و سفرنامه نویس انگلیسی) تا لامردون خان ها نفوذ می کند؟ گزارش محرمانه ی کنسول انگلیس در اصفهان روزگار قاجار تکان دهنده است. آن ها برای تک تک خان ها پرونده هایی بایگانی کرده اند بیانگرِ علائق و نقاط ضعف آن ها: چه کسی ناوابسته و وفادار به ارزش های بختیاری ایرانی است، فلانی خود شیفته ی قدرت است، "ایلخان ما"یک تریاکی است، و آن یکی زنباره، این عاشق تفنگ...و در پایان پیشنهادها داده اند، از جمله این که با هر فرد از کدام در مصالحه در آیید... چندی پیش، در یک حراجی آثار عتیقه، تندیس بانو ماهی (تنگ سروک)که جزو اموال ژنرال جیکاک به حساب آمده و در واقع او آن را از منطقه ی بختیاری دزدیده و با خود برده بود، به بهایی کلان معامله شد. این جاسوس معروف به "سید جیکاک"، سرسختانه مدافع منافع بریتانیا بود و در هفتکل هم قرارگاه داشت. کار او ایجاد تفرقه در میان طوایف بختیاری و حفظ امنیت برای انتقال طلای سیاه بود. او افزون بر چیرگی اش به زبان و ادبیات پارسی، گویش های مختلف بختیاری را به خوبی حرف می زد و دسته های سینه زنی راه می انداخت...هنوز هم نواده های سیاسی استعماری او در طبل خودی و غیر خودی می کوبند و حلال و حرام می کنند... در فضاهای مجازی رایج در جغرافیای بختیاری، آن چه که اکنون جوانان خوش قلب را به بیراهه می برد، نقطه ضعف(پاشنه آشیل/ چشم اسفندیار) گرفتار شدن در شعارهای قومی و جاذبه های فریبنده ی نوستالوژیک است. چه گونه می توان در گروهی مدعی بختیاری یا هفتکلی بودن ماند و آرزو به دل چشم به حل مشکلات مردم محروم داشت که دزد بیت المال دو ده پیش که میلیاردها به جیب زد و حتی به فکر خرید یک پمپ آب برای روستای پدری خودش، یا نصب آب سرد کن در همین شهر نفتزاد آرمون به دل نبوده، حالا کنار پاک دست ترین هم شهریان قرار گیرد؟ مگر می شود از گرگ کمین کرده در گله، شیر دوشید و به نیازمندان داد؟ از یاد نبریم که راز ماندگاری فرهنگ غنی بختیاری در حضور مردم درستکارش، ستیزنده با زور و زر و تزویر بوده است.../ ه. ح. روز نوشت های جنوبی سرگردان در سرزمین محروسه، شنبه، ۹ روز مانده از بهار ۱۴۰۰