برش هایی از رساله ی "بی بال پریدن با شعر" / یک

... آری هیچ آدم بدی نمی تواند شاعر خوبی شود.۱

 

این روزها، راسته های پر زرق و برق را برای حراج استعدادها و کش رفتن ایده ها و مضمون ها راه انداخته اند. کارگاه های تبلیغ تئوری های شعر بدون حضور "شعر" فراوان، حسینیه های ادبی و مداحان تلکه گیری که بین ناشران و دن کیشوت های جویای نام میانجی اند، هواخواهانی دارند. مافیای شعر فعالتر از بساز و بفروش های ساختمانی، لابی های تقسیم گوشت قربونی" قدرت و خرید و فروش راَی فعالند. اگر سخن نیمای نام آور را از یاد نبرده باشیم که" مایه ی کار من رنج من است"۲، در می یابیم که آماده خوران این عرصه، زودآمده می خواهند حتی گذرا، ملک الشعرای دور همی های مجازی در میان آدم های مجازی دارای عواطف مجازی باشند.... این سرزمین به گل سرخ، شراب خللر شیراز و جلوه نمایی های پرافسون شعر معروف است، اما کو شاعر که در این دوره ی دریوزگی، آزاده و آفریننده به بارگاه ایزدبانوی شعر راه یابد؟

...

ادامه می یابد / هاشم حسینی