و اکنون را تو بیاغاز
و روز را
حتا شبانه
با گلخندی به آیینه چراغانی کن...
*
تو انتها و آغاز
هفته ای...
*
پاهای تو قلم های سرنوشت
که بر سطرهای نانوشته ی راه
سفرنامه ی تازه ای را برای نامدگان می نویسند...
*
بنگر!
پنجره ها
همه نورانی
چشمان توست به تماشا
چون.
+ نوشته شده در یکشنبه نوزدهم خرداد ۱۳۸۷ ساعت 8:28 توسط هاشم حسینی
|