زمستان خوانده ها/ یادداشت یک صد و هفده
 
رمان "مه مانی" احمد درخشان: بازآفرینی موفق چمبره ی بلاهتی چیره
 
مه مانی/ احمد درخشان .- تهران: انتشارات هیلا(زیر نظر تحریریه ی انتشارات ققنوس)، 1396
شماره تلفن ناشر: 66405852-021
*×**×*****×
" ...می دانم اگر توی کلبه بمانم، این موش ها مرا به نیش می کشند...من رو بچه ها تأثیر گذاشته ام و آن ها، کدخدا و دار و دسته اش، از همین عصبانی اند. بگذار عصبانی باشند...من مربع نیستم. پنج ضلعی ام. هفت ضلعی ام. نه هفت مقدس. هفت بیرون از اضلاع. از یک جایی بیرون می زنم. کاری می کنم حساب بیاید دستشان که با کی طرف اند..." / صفحات 201-200، یادداشت پنجم، گذر نهم
 
*
احمد درخشان(1354) پس از دو مجموعه داستان خواندنیِ "مرده نو" و "تغییر مسیر باد غدغن است"، با ذهن و زبانی رساتر، متفاوت و خودویژه، به دستاوردهای تازه ای در صناعت داستان نویسی می رسد: گزارش گیرای هول دانایی دردمند در حصار ترس و وارسی روستایی سازمان داده شده.
شخصیت های این رمان تعمیم پذیرند: آموزگار(جان گرفته در روایت دانای کل و اول شخص نویسنده ی یادداشت ها) که با دغدغه های شهری اش به هزارتوی روستایی نمادین پرتاب شده، کدخدا(سلطان روستا)، نرگس(فتانه ی تک افتاده، اما حاضر در رویدادها) راننده ی رند مینی بوس، پیرمرد حاضر در میدان از روزگار جوانی، مش غلام خرکچی، حاج مروت، مش رحیم سرایدار مدرسه، شاعر، زنانی شهری که گاه گاه به خلوت نویسنده سرک می کشند،  روستاییان منفعل و تابع، موش ها و دانش آموزان متحول ...
 
روستای "درخشان" تیپ نیست، نمادین و فرو رفته در غبار پس افتادگی تاریخی، با آن چه امین فقیری، بهمن بیگی، ساعدی و همانند بازآفریده اند، فرق دارد.
روند رویدادها در عبور از یازده گذر، تداخلی بینامتنی پیدا می کند و توصیف نویسنده در بسیاری بخش ها، در هم پوشانی با شعر، شیرین و دلنشین به پیش می رود ...
نام ها (مه مانی، کُهنورد/ کوهنورد یا کَهنورد/کاه نورد و در کل تنسیق کلمات، از دقت و تراشه ی به سامان خامه ای پرشکیب خبر می دهند.
امیدوارم در روزگار ناخوانشی سازمان داده شده ی کنونی، دوستان و علاقه مندانِ ادبیات ناوابسته، با ابتکارعمل خود در راستای همیاری فرهنگی، به خرید این کتاب روی آورند. بی شک این اقدام حمایت فردی، تنها راه چاره ی افزایش شمارگان، مقابله با سیطره دلالان داستان باز/ لابی گران بازار نشر،  و برون رفت از رکود دشمن شاد کن کنونی است.
 
×**×**
هاشم حسینی
کرج
یک شنبه ی آفتابی، هفتاد و سوم زمستان نود و شش