...علی اشرف دیگری لازم است که بیاید و فانوسی به دست بگیرد و به خانه مردمی برود که این روزها، نویسندگان را برج عاج نشینانی می دانند که هیچ از زندگی مردم خبر ندارند.../ آرزو شهبازی: گزارش خاک سپاری درویشیان با عنوان "ریشه در خاک"  >>تای بالای صفحه نخست روزنامه فرهنگ فردا، سه شنبه نهم آبان نود و شش
*
و هم چنان با علی اشرف درویشیان در بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات/ گزینه هایی از روزنامه ها
*
×بخش پنجم×******
 
- یکی از مطبوعه های غیر ادبی هنری که از روز شنبه ششم آبان تا سه شنبه نهم آبان نود و شش، واکنش تعهد آمیز و زیبایی به شخصیت نامیری درویشیان نشان داده است، روزنامه ی "سپید" است(تنها روزنامه پزشکی خاورمیانه):
/- روز شنبه ششم نود و شش، در ستون "فرهنگ" از زبان شمس لنگرودی چنین نوشت:
- "...درویشیان به پاس دست یافتن به رویاهایش(آینده ای کم دغدغه برای تهیدستان)، زندگی اش همواره در زندان و در به دری گذشت و یگانه غم خوارش، همسر نازنین اش بود.../ روزنامه سپید، شنبه ششم آبان نود و شش  >> صفحه شش اخبار روز
- همین روزنامه، روز سه شنبه نهم آبان نود و شش، در همین صفحه و ستون، هم چنان از درویشیان می گوید و مراسم بدرود با پیکرش:
...علی اشرف از کودکی با درد و رنج ناشی از جامعه ی سرمایه داری آشنا بود.. اهالی فرهنگ او را صدای خاموش کسانی می دانستند که فقر و ستم، چهار سوی زندگی اشان را لگد کوب کرده است.  >>> از سخنرانی محسن حکیمی، عضو کانون نویسندگان ایران
- درویشیان با نوای مرغ سحر به خاک سپرده شد:
صفحه ی پربار "فرهنگ و ادب" روز نامه ابتکار سه شنبه نهم آبان نود و شش، پس از گزارش سخنرانی ها، در پایان نوشته است:
...حسن فرخ سرشت گفت: "برای وداع با علی اشرف درویشیان آمده ایم. علی اشرف هر آن چه را گفت زندگی کرده است. او تصویرگر آن هایی بود که فقر و ستم چهارسوی زندگی اشان را لگدکوب کرده است. آیا می توان جهانی را تصور کرد که بدی قاعده شده و نیکی استثناست؟ برای تغییر آن به آثار علی اشرف نیاز داریم..."
در آغاز مراسم، از سوی حراست محل تدفین، به کسانی که عکس یا فیلم می گرفتند، تذکر داده و گفته می شد، اجازه تصویربرداری ندارند که این موضوع ادامه پیدا نکرد و عکاسان و حاضران به تصویر برداری از مراسم پرداختند.
*
ادامه دارد...
*
هاشم حسینی
کرج
 بامداد چهار شنبه چهلم پاییز نود و شش