نمونه گزین از شعر خوزستان/17
 
*
...
هر ابری سفیر باران نیست...
(ص. 10، طوفشیرین)
 
*
حسین گیتی(1328، توفشیرین هفتکل) پژوهشگر/ منتقد سینما و شاعر نوستالوژی است. در واقع، سروده های او اتوبیوگرافی کودکی عاشق سینما، هفتکل نفتزاد و عشقی گم در غبار سالیان است...
   نخستین سروده اش در مجله ی فردوسی(1348):
"امدادی نیست ای دوست..."
(ص. 56، طوفشیرین/ تهران: هنر رسانه اردیبهشت، 1394) خبر از جانی شیفته ی پرده ی نقره ای سینما و سطرهای صمیمی شعر داد...
   در سروده های او، بوی رازآلود زادگاه اش، تیرگی سال های نداری، پرسه های هم چنان عشقی گمداده، واژه های زادبومی/ بختیاری(آسماری، بابونه، پنیرک، تنباکوکا، چویل، لینا، منگشت و نان تیری...به عنوان نمونه) و آسمانی رو به رسیدن می درخشند...
 
برش هایی از دلسروده های او:
 
یک
 
...
پیراهن کدام شاعر را پوشیده بودم؟
کدام شاعر گمنام هزار ساله ی اساطیری؟
...
ص. 12، همان جا
 
دو
 
...
کدام شامگاه با من است
که از برهوت بیابان می گویی
...
ص. 57، همان جا
 
 
سه
 
در عصر سرد جمعه ی تهران
آفتاب "هفتکل" کجاست؟
...
سرما در درون
و شوفاژ
گرمای غروب "اهواز" است
اما حضور تو اعلام نمی شود
و برف ناآرام می بارد
چکمه های قرمز را 
در کدام فصل از پا دور کردی؟
...
زن و مردی با چتر مشترک
در نظرگاه
و عصر سرد
و سرمای درون
از فراز پنجره می گذرد.
ص. 70، همان جا
 
چهار
 
*کاغذ*
 
چه قدر کاغذ
در جیب های من
چه قدر کتاب
در دست های من
چه قدر سخن های ناگفته
در ذهن من
 
فراخوانید مرا
دلهره ی گم شدن دارم
با واژگان ناامن
با واژگان دلهره
...
صف در صف کتاب
صف در صف نگاه
چه قدر کتاب در دست
به کدام سمت سخن
بروم
وقتی خانه ندارم.
ص. 58، همان جا
*
<<تاریخ و تحلیل شعر خوزستان
 
*
هاشم حسینی
57-بهار96