سرودی برای یک شنبه ای با یک سده اندوه...
برای چه می وزد این باد؟
در پی که می گردد؟
دشت خواب را
چرا
دست می کشد
می خراشد
می خرامد تا دور؟
غبار غروب؟
این همه هیمه؟
نه!
بر بوم دریچه
می نگارم رویاهای بر باد رفته
و گونه های خیس کوه
.
.
.
در پی که می خواند؟
چه می داند باد ؟
.
.
.
ه. ح.
بیابان برومی اهواز
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و پنجم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 13:20 توسط هاشم حسینی
|