سروده این صبح فتاده بر این تشت
*
سیاهی اگر
چشم ستاره بست
پل ها شکست
آیینه های افق
هزار آسمان را پرده گرفت
شکست با ترنم رنگین کمان امید
آن گاه
که پرنده
این بی قرار دل
بی بهانه
خانه
به اوج
گرفت
پیروز بر ایوان صیح نشست
در دوباره ی فردا
جا گرفت
...ه. ح.
+ نوشته شده در سه شنبه ششم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 8:15 توسط هاشم حسینی
|