سرود برای پرنده ی رفته آشیان
خالی است جای او در آشیانه
پرید
پر زدُ
بر نگشت
اکنون بی او
منُ
پاییز این همه برگ
باران اشک...
پرنده ی تازه بال من پری
سه روز است که پر زده تا دیارهای یخ زده ی غربت...
و این دل بی قرار
هم چنان
امیدوار پرستوهای بهار است که باز آورند
بوی گمشده ی او را به خانه ام...ه. ح.
آگهی!
دو روز پایان هفته: ۵ شنبه و آدینه
را ویژه ی پیام های تندرستی قرار داده ام:پیشخوان دکتر شفا...مجله ی تندرستی، هر روز در چند شماره...
به امید دیدار...
+ نوشته شده در چهارشنبه پنجم مهر ۱۳۹۱ ساعت 22:55 توسط هاشم حسینی
|