پرسه های اندیشه

از سر برج تا سر برج!

سعید سلیمان پور 

تهران‌امروز 

درباره کیفیت بسته بندی تولیدات داخلی تاکنون صحبت‌های زیادی شده‌است.احتمالا برای شما هم پیش آمده که هنگام باز کردن بسته بندی یک بیسکویت،به علت فشارهای همه جانبه‌ای که جهت باز کردن بسته‌بندی بر آن وارد کرده‌اید،نهایتاً مجبور شده‌اید بيسکویت را با قاشق و در هیات «پودر بیسکویت» بخورید!یا برای باز کردن دیگر بسته‌بندی ها نیز احتمالاً فقط با توسل به قیچی و چاقو و انبردست(!) و نهایتاً با زخم و زیل شدن دستتان،موفق شده‌اید بسته‌بندی را افتتاح کنید! بر همین اساس بنده پیشنهاد می‌کنم که تا اطلاع ثانوی «صنعت بسته‌بندی» را بی‌خیال شویم و فعلا برای رفاه حال مردم، در پی صنعت جدیدی باشیم با عنوان «صنعت بازکردن بسته‌بندی!»

پاداش برای کلوخ‌انداز! 

پرسپولیس و استقلال به خاطر سنگ‌پرانی‌های برخی تماشاگران در شهرآورد اخیر، جریمه شدند.می‌گویند مدیرعاملان این دو تیم چند روزی است که به‌خاطر جریمه‌های کمرشکن 15 و 20 میلیون تومانی کمیته انضباطی، زانوی غم به بغل گرفته‌اند!حالا این به کنار، جریمه اصلی کمیته انضباطی،«تهدید» بوده‌است!تهدید به برگزاری داربی آینده، بدون حضور تماشاگران!واقعا جای تاسف است!آیا کمیته انضباطی فکر نمی‌کند اینهمه جدّیت و خشونت باعث می‌شود مدیرعاملان این دو باشگاه فرهنگی(!)-ورزشی و نیز بچه‌های مردم –اعم از بازیکن و تماشاگر-بترسند! اندکی رأفت هم راه دوری نمی‌رود.از قدیم گفته‌اند:کلوخ انداز را پاداش سنگ است!یعنی باید کلوخ انداز را تشویق کرد و به عنوان پاداش به او سنگ داد.(یعنی کلوخش را تبدیل به احسن کرد!) 

از سر برج تا سر برج! 

اینکه برخی می‌توانند به همراه خانواده خود برای خوردن غذاهای آنچنانی راهی رستوران گَردان برج‌ها شوند وبرای یک وعده غذا بیش از یک میلیون تومن بپردازند ولی ما کارمندان برای خوردن غذاهای اینچنینی(!) زمین و زمان دور سرمان گَردان می‌شود،به هیچ وجه نشانه شکاف طبقاتی نیست ؛حالا گیرم آنها در آن بالا غذا می‌خورند و ما این پایین!در هر صورت وجه شباهت ما با ایشان این است که هر دو چشم به سر برج دوخته ایم!برج،برج است دیگر! 

لزوم خوان گسترده! 

رئیس سازمان شیلات کشور گفته است:«با تولید انبوه خاویار و کاهش قیمت آن ،قطعاً خاویار، دیگر محصول لوکس باقی نخواهد ماند و وارد سفره مردم خواهد شد!» از آنجایی که به لیست اقلامی که قرار است وارد سفره مردم شوند،روز به روز اضافه می‌شود، عده‌ای نگرانند که سفره مردم گنجایش این همه مواهب را نداشته باشد به همین جهت به مردم توصیه می‌کنند،حتی‌المقدور سعی کنند از همین حالا بر طول و عرض سفره‌شان بیفزایند تا اگر روزی-روزگاری این همه نعمت الوان یکجا به سوی سفره‌شان هجوم آورد،غافلگیر نشوند و توانایی استقبال از آن را داشته باشند! البته برخی دیگر این نگرانی را بی‌مورد دانسته، اعتقاد دارند با حذف گوشت و لبنیات‌و ... از سفره ،جایي برای خاویار و نفت(!) و ... باز شده‌است! 

تشویق حاتمانه! 

«صادق گودرزی» که توسط مسئولان استان همدان غافلگیر شده بود،لب به اعتراض گشوده است. گویا مسئولان با یک سکه بهارآزادی از نایب قهرمان المپیک 2012 قدردانی کرده‌اند!به آقا صادق عرض کنیم که گلایه بی‌معنی‌ است .شما در المپیک «یک نقره» گرفته‌ای اما مسئولان به‌عنوان پاداش به شما «یک طلا» داده‌اند! مضاف بر اینکه ما مطمئنیم که طلای به کار رفته در جایزه شما، حتی بیشتر از مدال طلای المپیک است!قدردانی از این بیشتر؟!

رسوخ خرافات در مراسم عزاداری 
از نحوست برخی اعداد تا پیامدهای عطسه

خرافات چنان به جان پاره ای از آيین‌های عزاداری افتاده‌اند که از آنها چیزی باقی نگذاشته اند و به بهترین بستر برای رشد خرافات تبديل شده‌اند.برای خرافه گرایی، دست‌کم دو گونه منشأ می‌توان یافت: زمینه های روان شناختی و خاستگاه‌های اجتماعی. تفکیک این دو از یکدیگر دشوار است؛ زیرا معمولا هر یک از خاستگاه های اجتماعی خرافات، ضمیمه یک یا چند زمینه روان‌شناختی است و برعکس، یعنی خاستگاه‌های اجتماعی خرافات نیز خالی از انگیزه ها و ضمیمه‌های روان‌شناختی نیستند. قبل از پرداختن به این موضوع لازم است سه نکته مهم یادآوری شود. 



سه نکته مهم 

1 - محدود کردن خرافات به اموری مانند نحوست برخی اعداد یا واقع نمایی کف‌بینی یا تاثیر کواکب بر سرنوشت آدمیان یا پیامداری عطسه، نوعی انحراف در مبارزه با خرافه‌گرایی در روزگار ماست. اگر جستاری در باب آسیب شناسی مبارزه با خرافات آغاز گردد، یکی از آسیب ها اهتمام به خرافات کم اثر و ندیدن خرافات اصلی‌تر است. هیچ دلیلی ندارد که نتوانیم خرافات را به اصلی و فرعی تقسیم و اولویت‌بندی کنیم. گویا در جنگ با خرافات، از این اولویت بندی، غفلت معناداری شده است. به همین دلیل یکی از مهم ترین عوامل ناکامی‌مبارزه با خرافه گرایی در جامعه امروز ایران، این است که ما خود را درگیر خرافه‌های کوچک و کم خطر کرده ایم و عافیت طلبانه از مبارزه با خرافه های بزرگ، تن زده‌ایم. اگر در باورهای کسانی که به جنگ خرافات رفته اند، بنگریم، دور از انتظار نیست که خرافات بزرگ‌تر را اندیشه های برخی از آنان ببینیم. این رطب‌خوردگان، در منع رطب توفیقی نمی‌یابند، زیرا تبر اتهام را بر دوش بت های کوچک گذاشته اند. 

2 - در ستیز با خرافه و زمینه های بومی‌و جهانی آن، هرگز نباید گزینشگرانه رفتار کرد. مبارزه با یکی و معاشقه با دیگری، اتلاف وقت و نیرو و فرصت است، به ویژه اگر در این گزینش خرافات کم خطر در اولویت قرار گیرند و خرافه‌های خطرناک‌تر به ریش همه بخندند. اکنون در جامعه ما بسیاری از آنان که درد دین دارند، به‌هر طریقی که بتوانند و بدانند، علیه خرافه پرستی خط و نشان می‌کشند، اما گاهی هم آنان برخی دیگر از خرافات را نمی‌بینند یا می‌بینند و مصلحت‌سنجی می‌کنند. شیشه عمر خرافات همین مصلحت سنجی‌های بی‌جاست که تا نشکند و به گفته امیرمومنان(ع) تا علما به عهد خود عمل نکنند، وضع همین است که هست. تفاوت نکته اخیر با نکته پیشین، در این است که پیش‌تر گفته بودیم که در خرافه ستیزی باید از مبارزه با خرافات بزرگ‌تر آغاز کرد؛ اما در نکته دوم، سخن این است که در این مبارزه مقدس، همه خرافات را باید در تیررس قرار داد؛ از خرد تا کلان. به عبارت دیگر در نکته نخست سخن از اولویت بود و در اینجا سخن از جامعیت است. 

3 - خرافه ستیزی، معانی بسیاری دارد که نابودگری، تنها یکی از آنهاست، اما برخی خرافه ها را نمی‌توان محو کرد یا لزومی‌ندارد که به نابودی آنها کمر بست؛ زیرا پاره ای از خرافات، به مرور زمان ماهیت خرافی خود را از دست می‌دهند و تبدیل به یکی از عادات بی‌خطر اجتماعی یا حتی یکی از تفریحات سالم می‌گردند.

پروژه جنجالي در مسير توليد

یک بام و دو هوا

تهران‌امروز: پروژه جنجالي «لاله» اين روزها در سكوت خبري به پيش مي‌رود. بعد از جنجال‌هايي كه بر سر توليد اين فيلم به وجود آمد، گويا مديران سينمايي تصميم گرفته اند در سكوت خبري اين پروژه را به سرانجام برسانند. ماجراي جنجال‌هاي فيلم سينمايي «لاله» از سوابق كارگرداني كه براي آن انتخاب شده بود كليد خورد. همكاري «اسي نيك نژاد» با چندين و چند پروژه غيراخلاقي هاليوودي باعث شد بسياري از كارشناسان و رسانه‌هاي خبري حضور اين كارگردان را در اين پروژه مورد انتقاد قراردهند. بعد از آن، داستان هزينه ميلياردي اين فيلم مورد انتقاد قرار گرفت. بسياري معتقد بودند كه در وضعيت نابسامان اين روزهاي سينماي ايران، هزينه 9 ميليارد توماني مي‌تواند به فيلم‌هاي كارگردان‌هاي جوان اختصاص يابد. عده‌اي ديگر نيز معتقد بودند كه در شرايط اقتصادي فعلي مملكت، هيچ ضرورتي براي هزينه چنين مبلغي وجود ندارد. حتي «علي مطهري» نماينده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي درمورد هزينه اين فيلم گفته بود: « در ابتدا هزينه اين فيلم 9ميليارد تومان اعلام مي‌شود اما حقيقت اين است كه هزينه چنين پروژه‌هايي در ادامه به 20 ميليارد تومان هم خواهد رسيد.» موضوع اين فيلم نيز از ديگر مواردي بود كه به شدت مورد انتقاد واقع شد. «بيژن نوباوه وطن» ديگر نماينده مردم تهران، فيلم ساختن از يك زن اتومبيلران را به هيچ وجه نشان‌دهنده جايگاه واقعي زن ايراني ندانست.

تیترهای پنهان "عامو ابتکار"