غذاهای ایرانی: خوراک و دوا

آن چه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد...(حافظ)

ما را چه می شود؟

غافل از این همه داشته های ارزشمند فرهنگی، مشتاق نواله های فرنگ هزار نیرنگ شده ایم.

به جای خوراکی های سالم و مغذی سنتی بومی به فست فودهای بیماریزا شده ایم.

در کتاب مستطاب آشپزی (نجف دریابندری، کارنامه) بر مبنای شواهد تاریخی، آشپزی ایرانی یکی از مکتب های بزرگ و ارزشمند آشپزی تمدن بشری به حساب آمده است.

در زیر نوشته ای را که بر گرفته از منابع پژوهشگران باختر به پارسی برگردانده ام، با هم می خوانیم :

گيپا

گيپا نوعي خوراک خوشمزه ی مردم در روزگار هخامنشيان بود. آشپزباشی سيرابی گوسفند را پهن کرده، آن را در تکه های چهارگوش مي بريد و در هر کدام مقادير معينی گندم ،گوشت وسبزی گذاشته و هر کدام را با دقت مي دوخت تا باز نشود . پس از آن هر کدام را در کف چاله ی خانگی و اگر بيرون بودند در زير خاک پاکيزه ای مي چيدند و روی آنها خاکستر ريخته ،هيزم می چیدند تا در زیر آتشی پاکیزه فراوری گردند .

پس از مدت زمانی معين، این خوراکي خوشمزه ی درون"فر" طبیعی را که به خوب پخته شده و آماده ی سرو بود، بین کوچک و بزرگ تقسیم می کردند...ه. ح.