خوانشسرا، روزنامه ای هر روز در چند شماره/2
برف ِ نو، برف ِ نو، سلام، سلام!
بنشین، خوش نشستهای بر بام.
پاکی آوردی ــ ای امید ِ سپید!
همه آلودهگیست این ایام.
راه ِ شومیست میزند مطرب
تلخواریست میچکد در جام
اشکواریست میکُشد لبخند
ننگواریست میتراشد نام
شنبه چون جمعه، پار چون پیرار،
نقش ِ همرنگ میزند رسام.
مرغ ِ شادی به دامگاه آمد
به زمانی که برگسیخته دام!
ره به هموارْجای ِ دشت افتاد
ای دریغا که بر نیاید گام!
تشنه آنجا به خاک ِ مرگ نشست
کآتش از آب میکند پیغام!
کام ِ ما حاصل ِ آن زمان آمد
که طمع بر گرفتهایم از کام...
خامسوزیم، الغرض، بدرود!
تو فرود آی، برف ِ تازه، سلام!
احمد شاملو (زادهٔ ۲۱ آذر ۱۳۰۴؛ ۱۲ دسامبر ۱۹۲۵، در خانهٔ شمارهٔ ۱۳۴ خیابان صفیعلیشاه[۱] - در تهران، درگذشتهٔ ۲ مرداد ۱۳۷۹؛ ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۰ در شهرک دهکده، فردیس کرج) شاعر، نویسنده، فرهنگنویس، روزنامهنگار، پژوهشگر، مترجم ایرانی و از مؤسسان و دبیران کانون نویسندگان ایران ، پیش/پس از انقلاب بود. آرامگاه او در امامزاده طاهر کرج واقع شده است. در دورهای از جوانی شعرهای خود را با تخلص الف. بامداد و الف.صبح منتشر میکرد. سرودن شعرهای آزادیخواهانه و ضد استبدادی، عنوان شاعر آزادی ایران را برای او به ارمغان آورده است.
شهرت اصلی شاملو به خاطر سرایش شعر است که شامل گونههای مختلف شعر نو و برخی قالبهای کهن نظیر قصیده و نیز ترانههای عامیانه میشود. شاملو در سال ۱۳۲۶ با نیما یوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیر او به شعر نو (که بعدها شعر نیمایی هم نامیده شد) روی آورد، اما برای نخستین بار در شعر «تا شکوفهٔ سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر فارسی شکل داد. از این سبک به شعر سپید یا شعر منثور [۲] یا شعر شاملویی[۳] یاد کردهاند. تنی چند از منتقدان ادبی او را موفقترین شاعر در سرودن شعر منثور میدانند. [۴]
شاملو افزون بر شعر، فعالیتهای مطبوعاتی، فیلم نامه نویسی، کارهای تحقیق و ترجمهٔ شناختهشدهای دارد. مجموعهٔ کتاب کوچهٔ او ( به یاری و همراهی هم چنان آیدا، همسرش) بزرگترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامهٔ مردم ایران( با تمرکز بر فرهنگ تهران) میباشد. آثار وی به زبانهای: سوئدی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، روسی، ارمنی، هلندی، رومانیایی، فنلاندی، کردی و ترکی∗ ترجمه شدهاست.
نمونه ی کتاب هایش:
...
- ۱۳۳۵-۱۳۲۶ هوای تازه
- ۱۳۳۸-۱۳۳۶ باغ آینه
- ۱۳۴۰-۱۳۳۹ لحظهها و همیشه
- ۱۳۴۳-۱۳۴۱ آیدا در آینه
- ۱۳۴۴-۱۳۴۳ آیدا: درخت و خنجر و خاطره!
- ۱۳۴۵-۱۳۴۴ ققنوس در باران
- ۱۳۴۸-۱۳۴۵ مرثیههای خاک
- ۱۳۴۹-۱۳۴۸ شکفتن در مه
- ۱۳۵۲-۱۳۴۹ ابراهیم در آتش
- ۱۳۵۶-۱۳۵۵ دشنه در دیس
- ۱۳۵۹-۱۳۵۶ ترانههای کوچک غربت
- ۱۳۶۹-۱۳۵۷ مدایح بیصله
- ۱۳۷۶-۱۳۶۴ در آستانه
- ۱۳۷۸-۱۳۵۱ حدیث بیقراری ماهان
شعر (ترجمه) [ویرایش]
- غزل غزلهای سلیمان، ۱۳۴۷.
- همچون کوچهیی بیانتها، ۱۳۵۲.
- هایکو، شعر ژاپنی، با ع. پاشایی، ۱۳۶۱.
...