حکایتی جا مانده در آخرین ایستگاهِ نیمه شب


ناپایدار
مانند ته سیگار
که در او مُرده
شعله ی امید
و پریده رنگِ
مِی ک آپِ چهره ی رنج کشیده یِ بی خانمانِ
یار
سو سو می زند در این گوشه ی خلوت
یک خیال
انتظار
حالی خراب..../ هاشم حسینی:
دفتر سروده هایِ "پرنده هنوز می خواند..."