...

از زمستان خوانده ها/ ۱۴۸
بازتاب به بهار
👎
در آخرین نفس های اسفند ۱۴۰۰، روستایی وار: ساده و مهیای خرید از شهر؛ راهی تهران شدم. آخرین درآمده های مطبوع را خریدم: نگاهِ نو/ تجربه/ سمرقند/ بخارا/ صدا/ اندیشه پویا/آزما/و...و...چند کتاب.
 از آن میان می خواهم آخرین جلوه، شماره ی ۲۰(اسفند ۱۴۰۰) ☆وزن دنیا☆ "رسانه ی شعر ایران" را معرفی کنم: بارگاهی پر بار به مدیریت و صاحب امتیازی پوریا سوری و سردبیری علی مسعود نیا.
شماره تلفنِ مجله ی "وزن دنیا" برای اشتراک ماهانه و خرید مستقیم: ۰۹۱۰۵۲۳۱۷۳۶
در این شماره ی مزیّن به چهره نگاره ای از امیر هوشنگ ابتهاج(الف. سایه) بر روی جلد و عبارت "بیرقِ گلگون بهار/ جست و جویی در رازهای محبوبیت هوشنگ ابتهاج"، از جستارها و گفت و گوها؛ سرودهایی از بیرون و درون ایران؛ نقد و بررسی های گوناگونی در باره ی زنده یاد پرتو کرمانشاهی معروف به سعدی شعر کردی؛ زندگی و شعر علیشاه مولوی(شاعر آرمان و مبارزه)؛ پنجره ای رو به شعر جهان و نگاهی به جریان شعر نوزایی هارلم برخورداریم.
 
در پاسخ به پرسش این مجله "چرا هوشنگ ابتهاج محبوب است؟" چهار پاسخ و یک اشاره شاید واژه کارانِ ساتراپ نشین شعر را به کار آید:
شاعر آسانی ها/ فیض شریفی
موسیقیدان شاعر/ علی دهباشی
این همانی شعر و شاعر/ محمد رضا روزبه
سایه ی حزن های جمعی/ احمد بیرانوند
هیچ ابژه ای مانند "ارغوان" ه. ا. عمومی نشد. چرا؟/ میترا فردوسی

بخشی از نوشته ی فیض شریفی:
" یادم هست رضا براهنی مطلبی در باره ی نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری و سیاوش کسرایی نوشت و آن ها را 'مربع مرگ' نامید. براهنی بر این عقیده بود که شعر این شاعران بازتابی ندارد و مربوط به قفسه ی کتاب هاست و دچار مرگ می شود. کمی بعد، آل احمد دستور حمله به جلسه ی 'مربع مرگ' در کاخ جوانان را داد و براهنی و چند نفر دیگر[از جمله محمد علی سپانلو] به جلسه ی آن هایورش بردند و گفتند: 'ما باید آن جا باشیم نه شما'...حالا اما چه شده است؟ اتفاقن اکنون بعد از نیم قرن، شعرهای 'مربع مرگ' بیش تر فروش می رود تا آثار براهنی و یدالله رویایی که دومی هم علیه نادر نادرپور به همین شیوه برخورد کرده بود..." ص. ۱۰۳

سایه خود واگویه ای دارد، بیانگر زیستنی بر سر آرمان و آماج:
به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم>که راه دورتر از عمر آرزومند است...
□💟□
هاشم حسینی/ کرج، پنج شنبه ی ابری، هجدهمین روز حضور بهار ۱۴۰۱
April 07th, 2022