دو بیتی های غریبی

۱
به راه دشت رفتم ماه با من
به شب تنها، غمت همراه با من
بگفتم با کبوترهای کوهی:
" خوشا پروازتان هرگاه با من..."

۲
غم و درد غریبی کُشته زارُم
خزون عمر، سوزونده بهارُم
بیابون تا بیابون هر خیابون
نشون از کی بگیروم بوی یارُم؟
هاشم حسینی