بیانیه ی بهار:
"شاعر! کلام تو، کی گل می دهد بهار؟"
*
17
هر نیمه شب با رواندازی از واژه ها
آغشته به عطر خیال تو
 خواب می روم... 
 
هر بامداد 
نام تو
ترانه ای می گردد در دهان درخت و پرنده
تا بیانیه ی بهار را  بیرون دهد
 رو به تک تک سربازان/ از جان گذشته ی ایران
که با کلاهخودی از کاغذو
شمشیر برنده ی قلم
آشتی ناپذیر
ایستاده اند بر سر پیمان:
" شاعر! 
کلام تو کی گل می دهد بهار؟
از بند و رنج
کی می رهد این دردمند
انسان؟"
*
هاشم حسینی/ سونات های شکسته
*
البرز، کوهسار
87-زمستان-95