۵۵ سال پیش از این، مادر بزرگ روستاییِ بی سوادم، خطاب به نوعروس کودک سال اش گفته بود: "دا! مادر شدن چه آسون، مادر بودن چه دشوار..." به همین سادگی، اما ژرف، تکلیف مادر از نامادر را روشن کرده بود. آن آموزه اکنون راهنمای من است که در ارزیابی یک زن موفق خانواده به این متره و برآورد برسم: مادری که فرزند/ان تندرست جسمی و روحی تحویل جامعه داده است با مشخصه های: آزادگی، نواندیشی و رویارویی با موانع جامعه از جمله ارتجاع و استبداد... بر این باورم: او فرزندانی زاییده و بالیده که از نظر تن و اندیشه، وبال پیشرفت جامعه نیستند، تنبل و آب زیر کاه، برای مردم دردسر درست نمی کنند، وجود خود را مفت برای راَی نمی فروشند و دروغ نمی گویند...به هم نوع مهر می ورزند و امید می پراکنند...اما: زنانی که از کودکی توله های فربه، آماده خور(خوراک و مدرک) دودره باز و وابسته تحویل جامعه داده اند، مادر نیستند مزاحم تمدن بوده اند./ه‌ ح. عظیمیه کرج، شنبه: پنجاه و ششمین روز زمستان ۹۸